Grupa ministrantów wraz z ks. Proboszczem, przygotowuje się do służby przy ołtarzu, przed kolejną Mszą Św.
Jednym z pierwszych historycznych świadectw na temat ministrantów jest tekst z IX wieku, zawarty w księdze liturgicznej z klasztoru w St. Albans w Anglii, który opisuje ich rolę podczas mszy świętej. Wspomina się tam, że chłopcy asystują kapłanowi, noszą relikwie świętych oraz pomagają w różnych czynnościach liturgicznych.
Za pierwszych ministrantów uważa się św. Piotra i św. Jana, którzy z nakazu Jezusa byli odpowiedzialni za przygotowanie Wieczernika do wieczerzy paschalnej. Opis tego wydarzenia znajdziemy w Ewangelii św. Łukasza 22,7-13.
Słowo "ministrant" pochodzi od łacińskiego słowa "ministrare", które oznacza "służyć" lub "pełnić funkcję usługową". W kontekście Kościoła Katolickiego, ministrant to osoba, zwykle chłopiec, która pełni służbę liturgiczną przy ołtarzu podczas mszy świętej i innych ceremonii kościelnych.
W dostępnych źródłach możemy przeczytać, że pierwsi ministranci, pojawili się w Kościele Katolickim w średniowieczu. Prawdopodobnie już w okresie wczesnego średniowiecza.
Choć dokładna data i miejsce ich pojawienia się są trudne do ustalenia z uwagi na brak dokładnych źródeł pisanych. Istnieją jednak wzmianki o młodych chłopcach, którzy pełnili pewne funkcje liturgiczne już w czasach średniowiecznych.
W każdą sobotę o godzinie dziesiątej nasi ministranci spotykają się z ks. proboszczem, aby doskonalić swoje umiejętności i przygotowywać się do służby przy ołtarzu.